Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ…ΤΟ ΟΠΛΟ
Η αλληλεγγύη… το όπλο. Και βάζω εδώ τελεία. Δεν χρειάζεται να συνεχιστεί το σύνθημα, όποιος κι αν είναι ο «πόλεμος», όποιος και αν είναι ο «εχθρός», το όπλο είναι η αλληλεγγύη. Ο «πόλεμος» και ο «εχθρός», μπορεί να είναι ορατοί, αόρατοι, ψυχροί, μακριά μας, κοντά μας, επεκτατικοί, φυσικοί, ένοπλοι, άοπλοι, οικονομικοί, παγκόσμιοι, πυρηνικοί, άνισοι, ψυχολογικοί, αρρώστιες, επιδημίες, χημικοί, θρησκευτικοί, κτλ…κτλ.
Στα πρώτα βήματα του ανθρώπου επί γης «πόλεμος» ήταν οι φυσικές καταστροφές. Σεισμοί, κατακλυσμοί, παγετώνες, εκρήξεις, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, ξηρασίες, ηφαίστεια, ακραία καιρικά φαινόμενα, άνισες μάχες με τα στοιχεία της φύσης, (που όμως ακόμη και σήμερα μας εκδικείται, εφόσον έχουμε παύσει να την σεβόμαστε).
Κατόπιν υπάρχει εξέλιξη, παραδοσιακός πόλεμος. Πόλεμος των όπλων, ακόντια, σπαθιά, κοντάρια, τουφέκια, κανόνια, πυρηνικές βόμβες, αιματοχυσίες στη μάχη, ξεριζωμοί, νεκροί με διαμελισμένα κορμιά, μάχη σώμα με σώμα.
Και μετά νέοι ειδών «πόλεμοι». Πιο καταστροφικοί. Κρίσεις. Πόλεμοι που ονομάστηκαν κρίσεις. Οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει κρίση, ανασφάλεια, πανικό. Οι οικονομίες κλυδωνίζονται, οι τράπεζες καταρρέουν, τα χρηματιστήρια βουλιάζουν, οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, το περιβάλλον καταστρέφεται, τα ασφαλιστικά ταμεία αδειάζουν, το εισόδημα μηδενίζεται, το ΑΕΠ αρνητικό, οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται, οι εισαγωγές και οι εξαγωγές μειώθηκαν, στρατιές ανέργων δημιουργούνται. Επίσης στην εποχή που ζούμε έχουν έρθει στην επιφάνεια συμπεριφορές που κάθε άλλο παρά ανθρώπινες χαρακτηρίζονται, φαινόμενα ρατσισμού, βίας, μισαλλοδοξίας δίνουν το στίγμα ότι ο «εχθρός» είναι δίπλα μας ή ακόμη χειρότερα μπορεί και να φωλιάζει μέσα μας.
Άπειροι οι «πόλεμοι» και άλλοι τόσοι οι «εχθροί». Έχουν αλλάξει οι τακτικές στα πεδία των μαχών, ακόμη και τα πεδία έχουν μεταφερθεί, μπορεί να μην υπάρχει καν πεδίο μάχης ή αυτό να βρίσκεται εντός μας και οι τρόποι που διεξάγονται διαφέρουν ανάλογα με το είδος του πολέμου.
Όλα αυτά λοιπόν σε παγκόσμιο επίπεδο, για ορισμένους, αποτελούν μια καθημερινότητα. Επιθέσεις οικονομικών συμφερόντων χωρίς έλεος, τα στοιχεία της φύσης σταμάτησαν να συγχωρούν, οι κυβερνήσεις αδιαφορούν, τα «προς το ζην δεν βγαίνουν», βρεθήκαμε ανίκανοι να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό και έτσι καταλήξαμε να δίνουμε έναν αγώνα για επιβίωση, που πρέπει να κερδηθεί με οποιοδήποτε κόστος. Και όταν αγωνίζεσαι για την ίδια σου την επιβίωση δεν σκέφτεσαι τίποτε άλλο από το να επιζήσεις. Και ακριβώς σε αυτό το σημείο πρέπει να δώσουμε όλοι μας την προσοχή. Ο φόβος, το μίσος, η απόγνωση, η ήττα οδηγούν τον άνθρωπο στην αποξένωση, στην ανασφάλεια, στον ατομικισμό και στο «σώζων εαυτόν σωθήτω». Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό τον ανθρωπισμό μας με συλλογική σκέψη, καθαρή συνείδηση, ομαδική δράση και οργανωμένες προσπάθειες, «ένας για όλους και όλοι για έναν» για να κερδίσουμε τον οποιαδήποτε αγώνα.
Για την επίτευξη της ατομικής επιβίωσης, πρέπει να σκεφτούμε συλλογικά και όταν σκεφτόμαστε συλλογικά η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι αυτό που θα μας οδηγήσει στην «νίκη» όλων για όλους. Για αυτό η αλληλεγγύη θα έπρεπε να αποτελεί το βασικό «όπλο» του ανθρώπου και εν γένει των λαών που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Ίσως να αποτελεί και το πιο ισχυρό και αυτό γιατί εμπεριέχει στοιχεία αγάπης, αλληλοσεβασμού, ανιδιοτέλειας, δικαιοσύνης, ισότητας, χαράς, ελπίδας, διαμοιρασμού, εμπιστοσύνης, ανθρωπιάς. Η αλληλεγγύη είναι ένα σύνολο ιδανικών, συναισθημάτων, αρχών και αξιών τα οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε και να ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Σίγουρα μέσα από το πέρασμα των αιώνων η επιβίωσή μας να οφείλεται (και) στην αλληλεγγύη και μπορούμε με αυτό τον τρόπο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να ελπίζουμε. Η πίστη στην αναγκαιότητα της ύπαρξής της, ως έννοια δράσης και τρόπου ζωής ατομικά, αλλά και ως κοινωνία, μέσα στο οτιδήποτε κάνουμε, ίσως αποτελέσει μια μικρή ακτίνα φωτός σε ένα δύσκολο αύριο. Η αλληλεγγύη υπήρχε πάντα, καθ’ όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και των λαών, άντεξε στο πέρασμα των αιώνων, δεν έσβησε ποτέ, δεν έχασε καμία μάχη οχυρωμένη μέσα στο κάστρο της…..μέσα από το ΚΑΣΤΡΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!!!
(Σημ.) Εδώ και ένα μήνα, η συντονιστική ομάδα συνεδριάζει διαδικτυακά. Γίνεται συζήτηση για όλα τα θέματα που σχετίζονται με την κρίση του κορονοϊού και με τη συνέχιση στων δράσεών μας στις νέες συνθήκες.
Σ’ αυτό το πλαίσιο κατατέθηκε το συγκεκριμένο άρθρο. Ο διάλογος συνεχίζεται. Μπορείτε να στείλετε τις απόψεις σας στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. .