Διάλογος - Προτάσεις
(οι 4 πρώτες με τη σειρά που κατατέθηκαν)
Πρόταση 1η [11/10/2021]
Κατ' αρχάς μπορώ να συμμετέχω όλο τον χρόνο στις διανομές, σε οποιαδήποτε θέση (και σε υπολογιστή).
Συμφωνώ με το περιεχόμενο της απάντησης 2 (στο site). Είναι απαραίτητη η κατάρτιση καταλόγου με τις υποχρεώσεις της κίνησης και του αριθμού των αναγκαίων εθελοντών ανά κατηγορία.
Σε πρώτη φάση ίσως είναι απαραίτητο να σταλεί ένα μέιλ στους "πελάτες" με το βασικό επιχείρημα ότι:
"εσείς που γνωρίζετε και υποστηρίζετε την κίνηση με την αγοραστική σας παρουσία δεν είναι κρίμα να μην μπορεί να συνεχιστεί λόγω απουσίας εθελοντών; Η κίνηση είναι στα πρόθυρα να αναστείλει την παρουσία της εξ αιτίας αυτού του λόγου.
Ελπίζουμε ότι θα υπάρξει ανταπόκριση σε αυτό το αίτημα για να συνεχίσουμε σε μία δύσκολη για όλους περίοδο. Και για τους παραγωγούς και για τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς."
Θα πρέπει όμως να συνοδεύεται με τον κατάλογο των υποχρεώσεων των εθελοντών για να υπάρχει δυνατότητα επιλογής ανάλογα με τον χρόνο που περισσεύει στον κάθε ένα. Γιατί (σαν παράδειγμα) μπορεί να υπάρχουν και εργασίες που να γίνονται από το σπίτι. Πχ. να σταλούν μέιλ, να βρεθούν προμηθευτές κλπ.
Πιθανόν να αυξηθεί η συμμετοχή αν υπάρχει αυτή η ευελιξία.
Πρόταση 2η [11/10/2021]
Πρέπει να διευκρινιστεί η έννοια του μέλους και σε τι διαφέρει (αν διαφέρει) από αυτή του εθελοντή. Επίσης μέχρι τώρα, ας πούμε ότι, μέλος θεωρούσαμε όποιον έχει παραγγείλει έστω και μία φορά. Βέβαια όταν κάποιος έκανε καιρό να παραγγείλει ξανά (περίπου 2 χρόνια) σταματούσαμε να του στέλνουμε sms (αν αυτός ήταν ο τρόπος επικοινωνίας). Αποστολή sms γινόταν σε όσους δεν είχαν δηλώσει μαίηλ.
Σύμφωνα με τη δική μου (τωρινή) πρόταση μέλος θεωρείται όποιος συμφωνεί με τους βασικούς στόχους της κίνησης (1-3 στο κείμενο) και θεωρεί τον εαυτό του συμμέτοχο στην όλη διαδικασία, δηλαδή:
- Θέλει να ενημερώνεται για όλες τις δραστηριότητες της κίνησης.
- Σχετικά με το «Χωρίς μεσάζοντες» φροντίζει να παραγγέλνει κάθε φορά, ώστε να ενισχύει την όλη διαδικασία.
- Επιδιώκει να συμμετέχει στις ανοιχτές συνελεύσεις.
- Προσπαθεί, γιατί το θεωρεί αυτονόητο, να προβάλει, με όποιον τρόπο μπορεί, την κίνηση και το «Χωρίς μεσάζοντες».
Με λίγα λόγια, όποιος θεωρεί την κίνηση κάτι «δικό του» και συμπάσχει για την ύπαρξή της.
Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα και τηλεφωνικής (και επιτόπου αργότερα) δήλωσης μέλους. Επίσης δήλωσης μέσω «αντιπροσώπου».
Η ευρύτερη συμμετοχή, μέσω παραγγελιών, προφανώς και είναι ευπρόσδεκτη τόσο για λόγους αποτελεσματικότητας των απευθείας διαθέσεων όσο και για μελλοντική «ένταξή» τους ως μελών.
Η έννοια του εθελοντή είναι περισσότερο ξεκαθαρισμένη, εννοώ ότι δεν θεωρώ πως πρέπει να διαφοροποιηθεί σε σχέση με το παρελθόν. Απλώς πρέπει να συστηματοποιηθεί: με την έννοια ότι θα υπάρχει ένας γενικός κατάλογος εθελοντών, από τον οποίο κυρίως θα προκύπτουν κάθε φορά (π.χ. σε κάθε διάθεση) οι εθελοντές.
Προτείνω να εξακολουθήσουν να δηλώνονται (όσοι θα συμμετέχουν σε κάθε συγκεκριμένη διάθεση ή άλλη δράση), αλλά θα μπορούσε όσοι είναι στον γενικό κατάλογο να έχουν μια γενική υποχρέωση (π.χ. συμμετοχή σε τουλάχιστον μία στις δύο ή στις τρεις διαθέσεις).
Εννοείται ότι όποιος είναι εθελοντής θεωρείται και μέλος της κίνησης. Επίσης μέσα από τους εθελοντές θα προκύπτει η συντονιστική ομάδα (μέσα από την ανοιχτή συνέλευση). Θα υπάρχει βέβαια ίσως και η περίπτωση κάποιου ή κάποιας, που μπορεί να προσφέρει ως μέλος της συντονιστικής ομάδας αλλά για κάποιο λόγο (π.χ. εργασία) δεν έχει τη δυνατότητα συμμετοχής στις απευθείας διαθέσεις.
Προτείνω να επιδιώξουμε έναν αριθμό 100 μελών ως ελάχιστη προϋπόθεση επανέναρξης των απευθείας διαθέσεων.
Επίσης την δήλωση ενός αριθμού 30 εθελοντών (με υποχρέωση τουλάχιστον μία στις τρεις διαθέσεις). Για να είναι βέβαια εφικτή η επανεκκίνηση των απευθείας διαθέσεων ίσως χρειάζεται κάποιοι να συμμετέχουμε πιο (και πολύ πιο) συχνά.
Αν δεν επιτευχθούν τα παραπάνω, θεωρώ σχεδόν αδύνατη την επανεκκίνηση. Όλα βέβαια μπορούν να ξανασυζητηθούν υπό το φως της «άτυπης δημοσκόπησης» που γίνεται με αυτόν τον τρόπο. Όμως πιστεύω ότι δεν πρέπει: ούτε να επιδιώξουμε μια «κακή απομίμηση» όσων κάναμε παλιότερα, ούτε να «ξεπατωθούμε» για μερικές φορές ακόμη, για να καταλήξουμε στο ίδιο αποτέλεσμα.
Προτείνω αν δεν επιτευχθούν οι παραπάνω προϋποθέσεις να συνεχίσουμε τις (ανοιχτές) συζητήσεις στη συντονιστική ομάδα και για το «χωρίς μεσάζοντες» αλλά και για άλλα θέματα και εκδηλώσεις που θα μπορούσαμε να επεξεργαστούμε και να κάνουμε.
Πρόταση 3η [12/10/2021]
Κατ’ αρχάς πρέπει να αναγνωρίσουμε το έργο της κίνησης όλα αυτά τα χρόνια και την προσφορά της στην κοινωνία στο βαθμό που μπορούσε και της επιτρεπότανε, ειδικά το τελευταίο διάστημα.
Έτσι λοιπόν, συμφωνώ με το να κάνουμε ένα τελευταίο άνοιγμα με εγγραφές μελών από μηδενική βάση, να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας, και μέσα από την διαδικασία αυτή, αναλόγως τον αριθμό των μελών, όλοι μαζί να αποφασίσουμε το μέλλον της κίνησης.
Αν ο αριθμός των μελών είναι ικανός ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε (περισσότερο αναφέρομαι στις απευθείας διαθέσεις προϊόντων) ή να διευρύνουμε τον κύκλο των δραστηριοτήτων μας (παρουσιάσεις βιβλίων, πολιτιστικές εκδρομές κλπ ) ή αν τελικά είμαστε λίγοι για το οτιδήποτε «και να σβήσει το όνειρο εδώ».
Ήδη υπάρχει προβληματισμός και με τις ελάχιστες συμμετοχές στην συντονιστική επιτροπή.
Ελπίζω να βοηθήσει και τη βρίσκω αρκετά καλή την ιδέα της καταγραφής των αναγκών που θα χρειάζεται σε κάθε διαδικασία, αλλά σίγουρα για να λειτουργήσει σωστά θα πρέπει να ενημερώνεται εγκαίρως και από τους διαθέσιμους εθελοντές.
Κάτι που θα πρέπει να τονιστεί πιστεύω μέσα σε όλο αυτό το ξεκίνημα θα είναι οι έννοιες της αλληλεγγύης, της ανιδιοτέλειας και της προσφοράς μέσα από αυτές τις διαδικασίες και στα μέλη/εθελοντές αλλά και στους παραγωγούς οι οποίοι πρέπει να δείξουν λίγο παραπάνω ενδιαφέρον πέρα από τις «πωλήσεις τους».
Πρόταση 4η [12/10/2021]
Συμμετείχα, και θα συμμετέχω αν συνεχιστεί η προσπάθεια, και ως μέλος και ως εθελοντής, σε όλες τις διαδικασίες για την οργάνωση και υλοποίηση κάθε είδους δράσης της κίνησης.
Στην ερώτηση «συνεχίζουμε;», μου βγαίνει αυτονόητη απάντηση το «ΝΑΙ».
Δυστυχώς, μετά από 8+ χρόνια λειτουργίας, αποδεικνύεται ότι δεν είναι αυτονόητο και το να βρεθούν κάποιες δεκάδες άνθρωποι, από τις χιλιάδες που έχουν περάσει ως αγοραστές στις διαθέσεις ή και περιστασιακά ως εθελοντές, που θα προσφερθούν να συμμετέχουν έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα δυναμικό ικανό για να καλύπτονται κάθε φορά οι πάνω-κάτω 25 θέσεις εθελοντών 7-8 φορές το χρόνο που υλοποιούμε Σάββατο μια διάθεση, και από αυτό το δυναμικό να βρεθούν και 15-20 άνθρωποι που θα συμμετέχουν και στα οργανωτικά μέσα από τη Συντονιστική Ομάδα.
Και δε λέω να συμμετέχουν απαραίτητα στους ρυθμούς που συμμετείχαμε οι έως τώρα σταθεροί εθελοντές, ή όπως κάποιοι ιδρυτικοί που δεν έχουμε χάσει καμία από τις 64 διαθέσεις και έχουμε χάσει λόγω πολύ ανωτέρας βίας μόνο 2-3-4 από τις εκατοντάδες εβδομαδιαίες συναντήσεις της Συντονιστικής, για να μη πούμε και για τις ελάχιστες εξορμήσεις διαφήμισης των διαθέσεων που χάσαμε ή τις άλλες παράλληλες εκδηλώσεις που δεν χάσαμε καμία!
Λέω να είναι τόσοι ώστε να συμμετέχουν μεν έστω και 3-4 φορές το χρόνο ο καθένας ένα Σάββατο σε διάθεση και 1-2 φορές σε μια από τις άλλες παράλληλες εκδηλώσεις όποτε/αν γίνουν, αλλά έτσι κάθε φορά να καλύπτεται με διαφορετική σύνθεση ο απαιτούμενος αριθμός εθελοντών. Με εξαίρεση βέβαια τη Συντονιστική Ομάδα, που χρειάζεται σταθερή συνεχή ενασχόληση, αλλά κι αυτό ήδη έχει λυθεί με το ότι εξ αρχής είναι ανανεώσιμη ανά τακτά διαστήματα, οπότε υπάρχει η ευελιξία για όποιον/α θελήσει να επιλέξει περίοδο πλήρους ενασχόλησης. Συν το ότι, είναι πάντα ανοιχτή για όποιον/α θελήσει να συμμετέχει, δεν είναι κλειστός «κυβερνητικός» σχηματισμός, είναι σώμα αυτό-οργανωμένων εθελοντών και κατά κάποιο τρόπο διαρκής ανοιχτή συνέλευσή τους.
Για την κίνηση, θεωρώ απαραίτητο να συνεχιστούν οι απευθείας «χωρίς μεσάζοντες» διαθέσεις προϊόντων, είναι βασικό αντικείμενο της κίνησης, αποδείχτηκε και στον τόπο μας και στην υπόλοιπη Ελλάδα πολύ σημαντική δράση ως οικονομική-κοινωνική-πηγαία-συνεργατική παρέμβαση, και εξίσου σημαντική θα είναι και στα πιο δύσκολα που ζούμε και σε κείνα που έρχονται. Και θεωρώ ότι μεγάλο ζήτημα, προς συζήτηση και επίλυση, είναι το πώς θα παρακινήσουμε και τους παραγωγούς να δουν την κίνηση (το κίνημα ευρύτερα, για να μη ξεχνάμε τις υπόλοιπες αντίστοιχες κινήσεις που συνεργαζόμαστε κιόλας) ως κάτι περισσότερο από έναν ευκαιριακό πάγκο πώλησης των προϊόντων τους.
Επίσης, θεωρώ απαραίτητο να προσπαθήσουμε να δράσουμε και σε άλλους τομείς, όπως άλλωστε προσπαθήσαμε και δράσαμε κατά το δυνατόν με παράλληλες εκδηλώσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια, είτε με δική μας πρωτοβουλία είτε σε συνεργασία με άλλους φορείς και συλλογικότητες της περιοχής μας. Να το συνεχίσουμε αυτό.
Και να συνεχίσουμε και εκείνη την προσπάθεια που είχαμε ξεκινήσει αλλά έμεινε στο ξεκίνημα, και από την όποια λειψή ανταπόκριση και από τα λειψά μας κουράγια, να συνεργαστούμε ουσιαστικά όλες οι συλλογικότητες της περιοχής. Υπάρχουν κάμποσες και αξιόλογες προσπάθειες, με ειδικό ή και ευρύτερο αντικείμενο, μπορούμε με αλληλοϋποστήριξη να εμπλουτιστούν οι δράσεις όλων, και σε ενεργούς ανθρώπους και σε αντικείμενο. Τα ζητήματα και οι αναζητήσεις (για το περιβάλλον, την κοινωνία και τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, τη δημοκρατία, τον πολιτισμό, την «ανάπτυξη» που μας επιβάλλουν, κλπ) δεν λείπουν, οι άνθρωποι που ασχολούμαστε με όλα αυτά στην περιοχή είμαστε σχετικά λίγοι, δεν υπάρχει (όχι κατ’ ευφημισμό «πολυτέλεια») καν περιθώριο να περιχαρακωνόμαστε σε «κύκλους» και να φθειρόμαστε σε «στεγανές» προσπάθειες.
Κάμποσοι, εδώ και πολλά χρόνια, συμμετέχουμε όσο μπορούμε σε διάφορες συλλογικότητες, όλοι οι άνθρωποι των κινημάτων λίγο-πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Η μαγιά υπάρχει, πυρήνες σχηματισμένοι για την ανάδειξη και αντιμετώπιση διαφόρων ζητημάτων υπάρχουν, ας πράξουμε ουσιαστικότερα για όλα όσα ανησυχούμε και όσα οραματιζόμαστε, με συνεργασία και με την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων.
Αναλώθηκα περισσότερο εδώ σε άποψη και δεν κατέθεσα συγκεκριμένες προτάσεις για τρόπους λειτουργίας και γενικότερα επί του πρακτέου. Βγήκε αυθόρμητα αυτό το κείμενο έτσι, ίσως λόγω και της συμμετοχής μου σε όλες τις έως τώρα διαδικασίες και τις συζητήσεις, όλα τα χρόνια, στις οποίες έχω διαρκώς και προτείνει και συζητήσει. Και τελικά συμφωνήσει σε όλα όσα αυτές τις τελευταίες εβδομάδες έχουν δρομολογηθεί, όπως έχουν δρομολογηθεί, και παρουσιάζονται και στα κείμενα που δημοσιεύουμε στην ιστοσελίδα μας.
Ένας παραπάνω λόγος, που πιστεύω ότι πια είναι του νέου αίματος, και οι προτάσεις και οι «πρώτοι» ενεργοί ρόλοι που προέχουν. Από αυτό το «νέο αίμα», αν βρεθεί, και καταθέσει άποψη και ρητή συμμετοχή, εξαρτάται (κυρίως, αν όχι αποκλειστικά) η συνέχεια.
Αν βρεθούμε τόσοι άνθρωποι (ας πούμε έστω 100 που ειπώθηκε στη Συντονιστική) που θα δηλώσουμε μέλη, κι από αυτούς τουλάχιστον τα 2/3 (λέω εγώ) θα δηλώσουμε και εθελοντές για τις δράσεις και για τη Συντονιστική, και θα κρίνουμε και συμφωνήσουμε από κοινού ότι είμαστε αρκετοί να προχωρήσουμε, βάζοντας συγκεκριμένους στόχους και προγράμματα με ανάληψη αρμοδιοτήτων, τότε θα υπάρξει συνέχεια.
Αυτά για εδώ, περισσότερα με περισσότερους (ελπίζω) δια ζώσης στις συναντήσεις μας.